Dzień Paszportu
8.12.2022 odbył się na Stadionie we Wrocławiu Dzień Paszportu. Jest to coroczne wydarzenie dla uczniów szkół podstawowych.
25 konsulatów w tym Konsulat Honorowy Łotwy na przygotowanych stanowiskach czekali na dzieci. Za zdobycie pieczątki w swoim paszporcie trzeba było wykazać się wiedzą na temat danego kraju. Do zdobycia było mnóstwo gadżetów, niespodzianek i słodkości.
To ogromny potencjał odmiennych historii, kultur, języków i zwyczajów, z którymi warto zapoznawać najmłodszych wrocławian, ucząc ich tym samym tolerancji i otwartości na coraz liczniejszą grupę obcokrajowców mieszkających we Wrocławiu.
Czekamy z niecierpliwością na kolejne takie wydarzenia.
Słynny ryski zegar
W „Przeglądzie Bałtyckim” ukazał się artykuł Agnieszki Smarzewskiej o słynnym zegarze Laimy w Rydze.
„Zegar stanął na swoim miejscu w 1924 roku i po ciężkich latach wojny stał się symbolem zmian gospodarczych i rozkwitu. Aby poznać jego dalszą historię, należy opowiedzieć o jednej z najsłynniejszych łotewskich marek. Mowa o Laimie, łotewskiej „królowej słodyczy”, której nazwa od 1936 roku widnieje na słupie zegara (…)”.
Cały artykuł można przeczytać tutaj:
Dzieje Politechniki w Rydze
W tygodniu „Passa” z 27 października przeczytać można artykuł Lecha Królikowskiego o ryskiej Politechnice i jej polskich absolwentach.
„Wybitnym wychowankiem Rygi był Mieczysław Centnerszwer, który uzyskał na politechnice stopień profesora, następnie pracował na Uniwersytecie Warszawskim. Innym znanym w świecie polskim chemikiem był Waldemar Fischer, który w 1916r. został w Rydze
profesorem chemii ogólnej i pełnił tę funkcję aż do śmierci w 1934 r.”
Pełny tekst numeru, zawierającego artykuł, można pobrać tutaj
http://www.passa.waw.pl/documents/pdfs/numer-43-833-z-dnia-271016-1.pdf
Sylwetka Aleksandrsa Čaksa
W „Przeglądzie Bałtyckim” ukazał się artykuł Agnieszki Smarzewskiej, przybliżający postać łotewskiego poety Aleksandrsa Čaksa
„W kulturze łotewskiej Čaks został zapamiętany przede wszystkim jako oryginał, futurystyczny ekscentryk, w mgnieniu oka rozpoznawany na zdjęciach i na portretach (…)”.
„Aleksandrs Čaks, inspirując się rosyjskimi imażynistami, którzy w centrum poezji stawiali obraz, w swoich pierwszych tomikach pisał o codzienności, ludziach spotkanych na ulicy, mieście i jego zaułkach. Miał w sobie coś z flaneura, miejskiego spacerowicza i obserwatora”.
Cały artykuł można przeczytać tutaj:
